شهوت ها

اعوذ بالله من  الشیطان الرجیم
زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ ﴿14﴾ قُلْ أَؤُنَبِّئُکُم بِخَیْرٍ مِّن ذَلِکُمْ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَأَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ ﴿15﴾ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿16﴾ الصَّابِرِینَ وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالأَسْحَارِ ﴿17﴾ شَهِدَ اللّهُ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَالْمَلاَئِکَةُ وَأُوْلُواْ الْعِلْمِ قَآئِمَاً بِالْقِسْطِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿18﴾ 

همیشه این چهار آیه رو خیلی دوست داشتم و دارم . انگار که تمام دنیا رو تو این چهار آیه جمع کرده اون خدای عزیز رفیق و داره دوستانه میگه حواستون باشه این شهوت های دنیا عامل گم کردن راه براتون نشه
نکات بسیاری ،حکیمانه در این سیاق چهارگانه جمع آوری کرده  اما سه نکته :

1- برخی می اندیشند که عشق به فرزند طبیعیه و همیشه مثبته ! در حالی که فرزند شهوت دوّمه و از خاصیت های شهوت اینه که استقلال عقل در هدایت  گوش و چشم و دل رو از انسان میگیره پس حواسمون باشه برای فرزند ، عقلمون رو کنار نگذاریم و عاشقانه به کسی ستم نکنیم !!!  بله عاشقانه گناه کردن! و حق دیگران رو ضایع کردن!  اینه که بسیاری از انسانهایی که میخواستند صالح باشند چون پای فرزندشون به میان آمده پای خودشون هو لرزیده و به خودشون و دیگران جفا کردند و با دید حق به جانب هم اینکار رو کرده اند و از این اصل کلی هر کدومتون شاید مصادیق فراوانی در ذهن داشته باشید .




2- براساس اصل حجت تقدم و تاخر کلمات خدا در قرآن  حداقل دو مفهوم در اینجا تناظر زیبایی دارند   یکی  "حب الشهوات من النساء"   با  "الصابرین"
دوم "حب الشهوات من البنین"  با  "الصادقین"   من میاموزم که در برابر شهوت به جنس مخالفم  بایدصبور بود و کلا در برابر زن باید صبور بود  و در برابر شهوت فرزند نیز باید راستگو  بود و مفهوم مخافش اینکه شهوت داشتن فرزند مانع از راستگو بودن و روراست بودن است! که این نکته بسیار  پنهان و جالبیست
3-  آن کسانی که میگویند تمام اسلام یعنی  آموزه زرتشت در اوستا  که نمیدونم کجای اوستا هم چنین نوشته " پندار پاک، گفتار پاک، کردار پاک"  این آیه هم "الصَّابِرِینَ وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالأَسْحَارِ " همان را میگوید امّا با تعداد آرایه بیشتری    و البته توجه دادن به بیدار بودن در سحر و تفکر در زمان سحر که اکثر مردمان غافل خوابند به  در درخواست پوشش بر اشتباهات از خود و خدای خود

روش تفسیرى الفرقان در اسباب نزول (از نظر سید حسین هاشمى )

تفسیر الفرقان, در میان تفسیرهاى معاصر, از جامعیّت و نگرش ویژه اى به آیات قرآنى برخوردار است. در عرصه هاى فقهى, کلامى و فلسفى و تربیتى نیز ارائه دهنده نکاتى تازه است.
نویسنده دانشور این تفسیر, دکتر صادقى, از میان شیوه هاى تفسیرى, روش تفسیر قرآن به قرآن را در پیش گرفته و در گشودن اسرار و معانى و مفاهیم وحى, بیشترین اعتماد وى به خود قرآن بوده است, زیرا اعتقاد دارد:
(…هرگاه قرآن, مرجع وزداینده ابهام از غیر خود باشد, براى خود نیز مى تواند مرجع و روشنگر باشد. هرگاه براى اصلاح امور مشتبه باید به قرآن تمسک جست و راه رشد را از آن پیدا کرد, پس سزاوار است که در تفسیر قرآن نیز از خود قرآن بهره گرفته شود.
(والذین یمسّکون بالکتاب و اقاموا الصلاة إنّا لانضیع أجر المصلحین)1
آنان که به قرآن چنگ مى زنند و نماز بر پا مى دارند, از مصلحانند و ما اجر و پاداش مصلحان را ضایع نمى کنیم.
از مفهوم آیه استفاده مى شود که رویگردانان از تمسکّ به قرآن, در شمار صالحان نبوده, بلکه مفسدند, زیرا تنها مرجع در امور اختلافى, خداوند است و آنچه حکم خداوند را بیان مى کند, کتاب خداست:
(و ما اختلفتم فیه من شیئ فحکمه الى الله…)2
شما در هر چیزى که اختلاف کرده باشید, داورى آن با خداست….
روایات عرض [روایاتى که عرضه مطالب و معارف را به قرآن, براى شناخت درست از نادرست, لازم مى دانند] و احادیث متواتر, آن کسانى را که مى خواهند پرده از چهره آیات قرآن کریم بردارند, ملزم مى کند که کار خویش را با تدّبر در خود آیات قرآن آغاز کنند. در این صورت, جز روش تفسیر قرآن به قرآن, دیگر روشهاى تفسیرى, پوچ و غیر قابل اعتماد است.
پیامبر و امامان معصوم از دودمان پیامبر (ص) نیز در تفسیر قرآن, به این شیوه راست و درست, مشى کرده اند و بر مفسّران قرآن است که این طریقه برتر را در تفسیر قرآن از آنان که آموزگاران معصومند, بیاموزند و در کار تفسیر به راه آنان بازگردند و بدین منوال در طول سا لیان و زمانها باید کار تفسیر قرآن به پیش رود.)3
از این رو, تفسیر الفرقان در روش تفسیرى, بسیار شبیه به تفسیر المیزان و چه بسا متأثّر از آن است.   ادامه مطلب

اصول و مبانى تفسیر *الفرقان* ( از نظر محمدرضا امین)

تفسیرالفرقان که نام کامل آن (الفرقان فى تفسیرالقرآن بالقرآن والسّنة) است, به وسیله مفسّر معاصر دکتر شیخ محمد صادقى تدوین یافته است. این تفسیر که در 30 مجلّد تنظیم شده است, دوره کامل تفسیرقرآن کریم مى باشد که از آغاز تا انتهاى قرآن به تفسیر آیه به آیه آن پرداخته است. مفسّر درآغاز چنانکه خود مى گوید از تفسیر چند جزء آخر قرآن شروع کرده است و درادامه از ابتداى قرآن اقدام به تفسیر کرده وتا انتها ادامه داده است.
این تفسیر هم از نظر محتوا وهم ازجهت سبک, یکى از تفاسیر بدیع امامیه به شمار مى آید, چه این که ازنظر محتوا ـ برخلاف بیشتر تفاسیر که غالب محتواى آنها تکرار حرفهاى گذشتگان است ـ داراى مطالب ونکات بکر و تازه است که خواننده را درفهم قرآن و استدلال به آن درفضاى تازه اى ازمفاهیم و معانى قرار مى دهد. ازنظر سبک و شیوه تفسیرى نیز, ویژگیها وبرجستگیهایى درآن وجود دارد که تفاسیر موجود کم تر ازآن برخوردارند.
دراین مقاله مى کوشیم با تبیین محورهایى چند در زمینه خصوصیات این تفسیر, گامى هرچند کوتاه در شناساندن آن به جامعه فرهنگى برداریم. این محورها عبارتند از:
1. سبک تفسیر 2. ویژگیهاى سبک; که دراین بخش با خطوط کلى حرکت مفسّر آشنا مى شویم 3. مبانى و دیدگاههــاى مفسر نسبت به قرآن وعناصر مؤثر در فهم آن.  ادامه مقاله