عناوین عقائد ایمانی من نسبت به قرآن که میتوانیم با هم بحث کنیم

0 - قرآن شامل سه عنصر واژگان دال سازنده جملات و حروف مقطعه و بطن است . روابط این سه عنصر کل علوم دنیا و روابط اشیاء از ابتدای خلقت تا نهایت جهان و پس از آن را در بر دارد. کتاب مبین ، کتاب مکنون، ام الکتاب هر سه صفت از قرآن هستند. 

1-پیامبر و ائمه طاهرینش و همگان محتاج علم قرآن هستند و خدا و قرآنش محتاج هیچ کس نیست. 

2- قرآن نه تنها قطعی الدلاله که ذاتا تنها واژگان خداست که اقطع الدلاله بوده و هست و خواهد بود. 

3- قرآن دربردارنده تمامی معارف وحی از آدم ع تا خاتم ع است. 

4- واژگان قرآن تنها کلمات وحی شده بر پیامبر اسلام است و خدا و (جبرئیل) هیچ سخنی اضافه تر با پیامبر نگفته است. 

5- تنها کلامی معصوم است که معجزه باشد و حتما اعجاز تشابه را جزئی تا کامل دربر داشته باشد و این جز در قرآن در هر کتابی محال است. 

6- تنها دلیل ایمان به اسلام و تنها دلیل بینیازی قرآن از علوم و اشخاص غیر وجوه متعدد اعجاز قرآن از جمله تشابه آن است و هر دلیل ایمانی دیگر توهمی گمانی بیش نیست. 

7-پس هیچ کلامی غیر از قرآن معصوم نیست. (کلام حضرات معصومین،اگر متواتر لفظی و معنوی فرضی هم باشند امکان نسخ به زمان، به شخص،به مکان را بالقوه دارند و گمان یکی موارد نسخ آنها را از جایگاه عصمت کلام به دور میکند.) 

8- قرآن نهایت کلام خدا و شاهکارواژگانی اوست. از این جهت سخن گفتن برتر از قرآن برای خدا محال ذاتی است. یا به بیان عامی خدا نمیتواند کتابی برتر از قرآن در تمامی ابعاد بیافریند. 

9- قرآن قبل از تنزیل بر قلب و فکر پیامبر انزال شده است. 

10- پیامبر جز بشری ابلاغ کننده هیچ سهمی در قرآن ندارد. 

11-قرآن خود بسنده و جامع است. 

12- قرآن روایت نیست. قرآن منحصر تاریخی نیست. 

13- هر روایتی هرچند متواتر دارای حداقل یکی از دوازده ابتلائات روایت است. 

14- پس از قرآن سنت که در حاشیه رمزی از قران است به وسیله اجماع مسلمانان و عقل مستقل و روایت محرز خواهد شد. 

15- هیچ روایتی حجیّت استقلالی محض ندارد.

هیچ کلامی غیر از قرآن معصوم مطلق نیست

کلام حضرات معصومین،اگر متواتر لفظی و معنوی فرضی هم باشند امکان نسخ به زمان، به شخص،به مکان را بالقوه دارند و گمان یکی موارد نسخ آنها را از جایگاه عصمت کلام به دور میکند.هر جمله ای در جهان از هرکس به جز قرآن یا ظنی الدلاله و یا نهایتا قطعی الدلاله است زیرا تشابه ندارد و تشابه نیاز به انسجام وجودی داشتن پس مکتوب بودن است و آنچه از کتب قبل قرآن مکتوب شده محکوم به نداشتن اعجاز و تشابه ناقص و سپس تحریف است. پس تنها کلام معصوم کلامی است که وجوه اعجاز و خصوصا اعجاز تشابه را دارا باشد و این جز در قرآن که اقطع الدلاله است در هر جمله ای از هرکسی هرچند معصوم در بعد عمل محال الی الابد است. 

امّا نمونه ها:  اگر فرض کنیم در زمان امام صادق ع زندگی میکنیم و او با ما سخن میگوید هر آنچه غیر از عبارات قرآن بگوید کلامی انسانی است و حداقل یکی از سه نوع نسخ یا ترکیبی از آن ها را در بر میگیرد. 

1- نسخ به زمان   

 امام ع میگوید: "صم للروءیه و افطر للروءیه "  این جمله موافق آیه "فمن شهد منکم الشهر فلیصمه " در زمان خودش برای مکلفین است زیرا دیدن شهود حسی انسان و زیر مجموعه ی شهود است. امّا  مثلا شهود محاسباتی، را شامل نمیشود پس در آینده که با محاسبات شهود دقیقتری از هلال ماه رمضان بدست می آید این جمله منسوخ میشود. 

2- نسخ به شخص محدَّث 

بسیاری از روایت های کتاب مفاتیح الجنان در ثواب یا کارکرد دعا تنها تجویزی از سوی امام ع برای مخاطبش است همچنین نحوه سخن گفتن با فهم اطرافیان ، کنایه ها و زندگینامه شخص شنونده ارتباط تنگاتنگ دارد و امکان دارد برای ما هیچ نکته اخلاقی را در بر نداشته باشد در حالی که برای نمونه قصه های قرآن نکته های بسیاری را برای ما که مخاطب مستقیم نیستیم بازگو میکند. 

3- نسخ به مکان( توریه ، تقیه) 

  در این مورد نمونه ای به ذهنم نرسید ، امیدوارم شما کمکم کنید.

در نهایت  پس  هیچ کلامی غیر از قرآن معصوم  مطلق نیست.