پاسخ متفاوت من به پرسش هایی سترگ ، باعث شد مسلمان فرقه گرا(اکثریت اندیش) نباشم بلکه مسلمان مستقل قرآنی" باشم

۱. آیا ممکن است اکثریت شیعه و سنی فهم غلطی  از ذات قرآن داشته باشند؟  بله ممکن است و واقع هم همین است.

۲. آیا ممکن است  عمل صالح کسی با فهم کلی غلط  بیشتر از کسی با فهم کلی مطابق با حقیقت باشد؟  بله ممکن است

۳. از نظر تعداد نفوس قرآن بیشتر هدایت میکند یا گمراه میکند؟ براساس شرط "هی اقوم" و شرط "لا یمسه الا المطهرون"چون اکثریت خوانندگان قرآن این شرط را ندارند قرآن بیشتر گمراه میکند ولی از نظر کیفی  عبارات قرآن بیشتر هدایت میکند

۴. با توجه به اینکه قرآن بیشتر انسانها را گمراه میکند تا هدایت کند  آیا با فلسفه و هدف خدا از ارسال پیامبران در تضاد نیست؟

هرگز در تضاد نیست زیرا فهم دقیق قرآن نیازمند انسانهای کاملا  آزاد است و چنین انسانهایی بسیار اندک هستند.

۵. آیا روایات موافق قرآن ارزش یادگیری دائمی دارند؟ 

روایات موافق قرآن چون از نظر کلمات و مفهوم پست تر از عبارات قرآن هستند  حالا چه مصداقی از مطلق یا عام باشند چه ایجاد ارتباط بین آیات کنند چه با کلمات مترادف بخواهند این همانی بشری  ایجاد کنند  همگی کمکی یا شاهد هستند و اصالت ندارند پس ارزش  دائم برای مسلمان قرآن مدار ندارند.

******

پرسش های فلسفی بسیاری در نبود  رابطه روایت با معجزه ابدی قرآن وجود دارد که پاسخ های مسلمانان مستقل نیز متفاوت از اکثریت  مسلمان در بند فرقه است زیرا این اقلیت، داناتر دقیق تر  و درست تر میاندیشند  به هر حال قرآن به من آزادی و سپس نشاط داد آزادی از بند حجم ها ،اکثریت ها  ، آزادی از شرشخصیت گرایی ،آزادی  از فرقه گرایی ، و اینکه حقیقت در بیشترین موارد در دلهای اقلیت های آزاد اندیش روشن بین است