وقتی تلاشتو میکنی ولی حقّت رو میخورند

وقتی کسی غیبتتون رو میکنه
 تهمت بهتون میزنه
 مالتون رو غصب میکنه
خلاصه به هر شکلی حقّی که دارید رو میخوره و با ضرر زدن به روح و جسم و داراییتون  و وقتتون  به شما ستم میکنه  و شما تلاش میکنید تا به حقّتون برسید ولی بهش نمیرسید .
هیچ وقت غصّه نخورید چون تلاشتون رو کردید .
در این هنگام به این فکر کنید که در همین حال داره از ثوابهای اون کم میشه و ثوابهای او داره گناه های شما رو پاک میکنه
پس شاد باشید
 این وعده خداست
" إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ ذَلِکَ ذِکْرَى لِلذَّاکِرِینَ وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ " سوره هود
"انّ الله لا یخلف المیعاد"

آیا حفظ تسلسلی قرآن ثواب اخروی و یا منفعت دنیایی دارد؟

آنچه خدا ما را مامور به آن کرده است تلاوت قرآن است و تلاوت قرآن که معنایش تبعیت مو به مو از قرآن است مراحلی دارد که مرحله ابتداییش خواندن " فاقروا ما تیسّر من القرآن " و مراحل دیگرش است که جای بررسی اش در این گفتار نیست بحث ما را به جایی میبرد که در هیچ جایی از قرآن خدا ما را مامور به حفظ قرآن نکرده است سیاستی که هم اکنون در عربستان و ایران و دیگر کشورهای اسلامی به شدت دنبال میشود که کودکان را حافظ تسلسلی قرآن کنند .؟ در حالی که بعد ابتدایی قرآن محکم بودن و تسلسل است و بعد حقیقی آن در گرو تدبّر و تفکر و فصل فصل شدن و نتیجه گیری از تشابه کلام در آن است.
هدف از حفظ قرآن تنها در زمان نزول آن بود که تبدیل به نوشتار گردد و در واقع ذهن یاران پیامبر ابزاری بودند برای حفظ کتاب خدا تا مکتوب و همه گیر شدنش نه اینکه این خود رفتاری مستقلا مفید باشد! اگر منصفانه نظر کنیم در گذشته حفظ قرآن به استفسار موضوعی حافظ کمک شایانی میکرد ولی پس از نوشته شدن کتاب هایی چون "المعجم المفهرس للایات و الالفاظ القرآن" و امروز ما ، که نرم افزار ها با دقت کامل به جستجوی آیات ، واژه ها، ریشه ها ی اسم و فعل و دیگر امکانات جستجوی مبهوت کننده در قرآن میپردازند حفظ تسلسلی قرآن هیچ کاربردی ندارد و امّا
حفظ قرآن آسیب هایی را به دنبال دارد***
1- توجه بیش از حد معقول به سیاق آیه:
معمولا حافظان قرآن چون تلاش شبانه روزی بر حفظ تسلسلی قرآن کرده اند از حفظ موضوعی و ارتباطی قرآن که هدف است به دور میمانند و گاه منکر دلالت جمله های دارای استقلال معنایی در قرآن میشوند که به تحمیل به تضییق معنا در قرآن می انجامد
2-احساس تکبّر و غرور نسبت به دیگر مسلمانان و افتخار کردن به خود:
در مباحثات بسیار با حافظان متوجه این تکبّر شده ام که گاه وقتی اشتباه کوچکی در خواندن آیه ای صورت میگیرد تنها به دنبال اصلاح قرائت هستند و به استدلال گوینده توجه کافی را ندارند و گاه  برای تحقیر میپرسند : " شما چقدر از قرآن را حافظ هستید؟ "
3- فراموش شدن محفوظات:
کسانی که به حفظ جزیی از قرآن مثلا یک یا چند جز از سی جز میپردازند پس از مدتی که قرآن را در نمازشان نخواندند یا قرآن را در زندگی اجرا نکرده یا در نصیحت و بحث و گفتار روزانه استفاده نکردند یا در مسابقات حفظ! شرکت نکردند فراموش خواهند کرد و این تلاششان به هدر خواهد رفت و وقت خود را اسراف شده میبینند.

امّا بحث از ثواب اخروی مقوله ای است که که تابع دنیاست . زیرا هر عملی که در این دنیا سود نداشته باشد یا دستور خدا نباشد ، یا مضر باشد، ثوابی برای آن در آخرت نیست و این توهّم ثواب آخرت جز اینکه عاملش را متکبر و مغرور و دلخوش به ثواب کند اثر دیگری ندارد

الروایت المکتوبه لیسو ابدا بلاغا مبینا

نهی الله رسوله اذ یقال الی الان لنا : " قل اطیعو الله و اطیعو الرسول ... وما علی الرسول الا البلاغ المبین"   54 نور  
و امّا الروایات المکتوبه عندنا لیسو ابدا  بلاغا مبینا  فالنتیجه الجزئیه  للمتفکرین و لا للمتزمّتین الفریقین هکذا
٭ و ما علی الرسول اصدار الروایات التی یکتبون بایدیهم ثم یقولون هذا من عند الله و رسوله فاطیعوا!!!